Przez wielu ludzi, miesiąc listopad jest najbardziej znienawidzonym miesiącem w ciągu całego roku. Bardzo szybko robi się ciemno, na dworze jest szaro i ponuro. Jak już zacznie padać deszcz, to leje całymi dniami, jest bardzo wietrznie a my, jeszcze nie przyzwyczailiśmy się do zimnych dni. …
Zapada zmrok. Niesamowicie przyjemnie jest wsłuchiwać się w muzykę dobiegającą zza okna. Przeplatają się dźwięki natury z dźwiękami miasta. Spadające z dachu krople stukają o parapet. Szum samochodów przejeżdżających po kałużach. Odgłosy klaksonów w oddali na skrzyżowaniu. Szelest mokrych liści na wietrze. Przez uchylone okno …
Tęsknię za bliskimi kontaktami z ludźmi.
Tęsknię za spokojem umysłu.
Tęsknię za beztroskimi czasami dzieciństwa, nastoletniości itd.
Tęsknię za zdrowym jedzeniem bez chemicznych dodatków.
Tęsknię za świeżym i czystym powietrzem bez smogu, oparów z samolotów.
Tęsknię za dobrymi ludźmi, którzy cieszą się życiem i tym co mają, a nie ilością zer na koncie.
Tęsknię za pięknym, młodym ciałem sprzed ciąży.
Tęsknię za dalekimi podróżami w nieznane.
Tęsknię za własnym kątem i spokojem.
Tęsknię za całą rodziną jedzącą posiłek przy wspólnym stole.
Tęsknię za dobrem, bezpieczeństwem.
Tęsknię za widokiem wróbli w parku.
Tęsknię za mniejszą ilością samochodów na ulicach i ich spalin.
Tęsknię za brakiem wielkich centrów handlowych.
Tęsknię za bieganiem i jogą, którą kiedyś namiętnie uprawiałam.
Tęsknię za tanimi produktami spożywczymi w sklepach.
Tęsknię za dużą ilością czasu dla siebie i swoich pasji.
Tęsknię za mieszkaniem w Londynie.
Tęsknię za codziennymi randkami z mężem.
Tęsknię za długimi spacerami aż do zmroku.
Tęsknię za noszeniem aparatu w ręce.
Tęsknię za ludźmi z foto-szkoły.
Tęsknię za pustymi plażami nad polskim morzem.
Tęsknię za długimi kąpielami w wannie.
Tęsknię za swoimi długimi, prostymi włosami.
Tęsknię za drzemkami w ciągu dnia.
Tęsknię za scrapbookingiem.
Tęsknię za regularnym pisaniem na blogu.
Tęsknię za balijskimi dźwiękami.
Tęsknię za lataniem samolotem.
Tęsknię całonocnym imprezowaniem.
Tęsknię za meksykańskimi zachodami słońca.
Tęsknię za leżeniem na hamaku z książką.
Tęsknię za popijaniem drinka z siostrą w londyńskiej knajpce.
Tęsknię za chodzeniem po muzeach.
Tęsknię za weną.
Tęsknię za … wieloma rzeczami, miejscami, produktami i ludźmi. Tylko, czy to co jest teraz, jest gorsze?
Życie się zmienia i my również się zmieniamy. Dobrze jest iść do przodu, rozwijać się, a nie stać w miejscu. Zamartwianie się tym co już było i minęło, tkwienie w przeszłości nie jest korzystne dla nas.
To bardzo trudne dla nas -ludzi, aby skupić się na teraźniejszości. Człowiek często wraca do przeszłości, rozmyśla co zrobił źle lub czego żałuje. Jednak do niczego nam to nie jest potrzebne, a może nas wprowadzić w poważne problemy, często psychiczne. Wszystko co robimy, co spotykamy na naszej drodze, czegoś nas uczy. To nigdy nie jest dla nas porażka, a lekcja. Z taką wiedzą możemy iść dalej i nie popełniać błędów.
Ja często lubię wracać do przeszłości, ale robię to tylko po to, by wspominać piękne chwile tj. wspólne podróżowanie po Azji lub pyszne potrawy jedzone w urokliwych knajpkach. Skupiam się tylko na miłych i przyjemnych wspomnieniach, które mnie bardzo często nakręcają i motywują. Wyzwalają się wtedy we mnie pozytywne wibracje, a one powodują dobry nastrój.
Pomimo to, nie trzymam się kurczowo tych wspomnień. Każda jedna, nawet najdrobniejsza chwila lub rzecz wiele mnie nauczyła i dzięki nim, jestem w tym miejscu gdzie jestem, pełna pięknych przeżyć, których nikt mi nie odbierze.
Tęsknota za przeszłością nie jest zła, ale nie można jej rozpamiętywać, ani rozdrapywać przykrych przeżyć. Nie powinniśmy uparcie trzymać się złych chwil, tylko zakończyć je, przerobić (z pomocą specjalisty, jeśli to konieczne) i żyć dalej, bo życie nie kończy się na tym co było tylko płynie dalej i tylko od nas zależy jak ono będzie wyglądało. Tylko my możemy pokierować naszym losem.
Święta Wielkanocne w tym roku są zupełnie inne niż zawsze, inne niż te, do których się przyzwyczailiśmy. Są to święta bez rodziny, bez znajomych, bez uścisków dłoni i całusów w policzek, bez głośnych rozmów przy ogromnym stole, bez spacerów po obiedzie, bez świecenia koszyczka, bez …
W naszym kraju nastał bardzo trudny czas dla nas wszystkich. Przez wprowadzoną kwarantannę nie możesz “normalnie” funkcjonować, a przynajmniej nie tak, jak byś chciał. Nie chodzisz do pracy, nie widujesz się ze znajomymi i rodziną, nawet spacery czy przemieszczanie się z jednego punktu do drugiego …
Już kilka razy kasowałam początek tego wpisu i pisałam go od nowa. Zupełnie nie wiedziałam jak go rozpocząć. Trudno mi ubrać w słowa to co myślę. Wydaje mi się, że wszystko co piszę jest jakieś takie trywialne, mało istotne. Nie będę rozpisywać się na temat tego, co się dzieje w kraju i na świecie, czy co robić by się nie zarazić. Jestem pewna, że o tym wszystkim już gdzieś czytaliście, a ja nie jestem w tej dziedzinie ekspertem, więc nawet nie chcę się wypowiadać na ten temat. Bardzo chciałabym Wam jednak podpowiedzieć, co w tym czasie, gdy musimy siedzieć w domu, robić ze sobą i z dziećmi.
Niektórzy z nas są w niesamowicie komfortowej sytuacji, móc zostać w domu i być bezpiecznym. Nie musieć pracować, robić to zdalnie z domu. Inni, niestety muszą pracować i ryzykować zdrowie. Dlatego wykorzystajmy ten czas dla siebie i dla rodziny.
dla dorosłych:
Ten czas w domu możesz poświęcić na zrobienie czegoś na co nigdy nie mieliśmy czasu lub możliwości. To wspaniały moment na to. Jestem pewna, że masz wiele zaległych rzeczy do zrobienia, a jeśli nie, to po prostu odpoczywaj.
z dziećmi:
Wszelkie inne pomysły na zabawy z dziećmi możecie znaleźć w internecie. Jest mnóstwo różnych sposobów aby zająć czymś ciekawym dziecko. A może dziecko samo wymyśli jakąś ciekawą zabawę. Wystarczy użyć naszej kreatywności.